Zbieranie informacji

Technika w zarysie

Jest to najprostsza metoda zbierania informacji. Dlatego, że najprostsza, to często ignorowana. Metoda pokazuje czym jest siła wiedzy zespołowej. Zbiera informacje z różnych perspektyw – z perspektyw pracowników. Na tym też polega siła techniki, bo kto wie więcej na temat spraw organizacji, niż sami pracownicy?

Na szkoleniach nazywamy tę technikę „myśloodsiewnią”. Pozwala zapisać swoje myśli, by stały się widoczne dla innych i… dla nas samych. To z kolei pozwala oczyścić umysł. Bo jak to niektórzy mawiają, ludzki umysł jest genialny by tworzyć, ale kiepski by zapamiętywać…

Przeznaczenie

Metodę najlepiej stosować, kiedy zbieramy informacje „z pola”, czyli od osób bezpośrednio zaangażowanych w problem, czy zagadnienie. Pozwala zebrać w jednym miejscu rozproszoną wiedzę.

Sposób użycia

Zapisujemy na flipcharcie definicję problemu, albo cel który chce się osiągnąć. Następnie każdy uczestnik zapisuje na karteczkach (typu post-it) swoje obserwacje. Następnie przykleja wszystkie w umówionym miejscu. W chwili gdy wszystkie karteczki znajdują się na ścianie, można je Grupować, czyli przykleić bliżej siebie karteczki o podobnej tematyce (technika Grupowania będzie opisana w następnym artykule). Jako ostatni element warto zapoznać się z zapisami innych, bo mogą być inspiracją do dodatkowych obserwacji.

Można wykorzystać różne kolory (dla różnych grup lub różnych tematów) i różne rozmiary kartek. Na przykład dla różnych wag problemów.

Przykład

Na jednym z warsztatów zapytaliśmy „Jakie są przeszkody by Służby Utrzymania Ruchu [dział w fabrykach odpowiedzialny za sprawność maszyn, produkujących wyroby] podejmowały działania prewencyjne?”

Uzyskane odpowiedzi:

– brak czasu z powodu gaszenia pożarów

– wąskie gardło [kluczowa maszyna w linii produkcyjnej]

– cztery brygady [praca bez przerwy]

– „nie dotykaj to jest dobre”

– brak komunikacji pomiędzy działami planowania, produkcji a UR

– mantra „produkcja jest najważniejsza”

– kompetencje pracowników UR

– opomiarowanie procesu -> jego brak lub brak wskaźników

– niemierzalność prewencji

Wyżej wymienione punkty diagnozy, są surowcem gotowym do dalszej obróbki:

„Niemierzalność prewencji”. Dalsza praca to odpowiedź na pytanie „Co zrobić, aby działania prewencyjny były mierzalne?”.